poniedziałek, 20 grudnia 2010
Święty Mikołaj w naszym Soborze
sobota, 27 listopada 2010
Listopadowa modlitwa za zmarłych
Od świętego Dymitra w Jarosławskiej Cerkwi po wszystkich Liturgiach odprawiają się nabożeństwa za zmarłych kapłanów i wiernych. Podczas modlitw czytane są imiona tych którzy odeszli z naszych rodzin i parafii.Szczególnie w tym roku modlimy się za zmarłych kapłanów szczególnie tych związanych z naszą parafią (ks.C.Chotyniecki, ks.Kulmatycki ,ks.Fedorowicz,ks.Bałyk,ks.bp.T.Majkowicz) ,modlimy się za wszystkich księży zmarłych w ostatnim czasie( ks.E.Kużmiak,ks.M.Wudkiewicz,ks.S.Dziubyna,ks.W.Pyrczak ks.K.Staniecki o.J.Romanyk i wielu innych którzy jeszcze wczoraj byli wśród nas)
W ostatni piątek 26 listopada nasza parafialna wspólnota zgromadziła się na jarosławskim cmentarzu przy grobie śp.ks.Bronisława Fili w 25 rocznicę Jego śmierci. Ks. Fila wspomagał naszych wiernych w czasie starań o zwrot Cerkwi .Po modlitwie nasza parafianka Joanna Zubal wspominała współpracę z ks.Filą .
W sobotę 27 listopada o 15.00 w Jarosławskiej Cerkwi modliliśmy się za wszystkie ofiary Wielkiego Głodu po nabożeństwie wszyscy wyszli pod dzwonnicę i tam postawiliśmy zapalone znicze .Naród nieznający własnej historii jest martwy, my znamy dlatego pamiętamy .
ks.Bogdan
W ostatni piątek 26 listopada nasza parafialna wspólnota zgromadziła się na jarosławskim cmentarzu przy grobie śp.ks.Bronisława Fili w 25 rocznicę Jego śmierci. Ks. Fila wspomagał naszych wiernych w czasie starań o zwrot Cerkwi .Po modlitwie nasza parafianka Joanna Zubal wspominała współpracę z ks.Filą .
W sobotę 27 listopada o 15.00 w Jarosławskiej Cerkwi modliliśmy się za wszystkie ofiary Wielkiego Głodu po nabożeństwie wszyscy wyszli pod dzwonnicę i tam postawiliśmy zapalone znicze .Naród nieznający własnej historii jest martwy, my znamy dlatego pamiętamy .
ks.Bogdan
sobota, 6 listopada 2010
Богородиця врятувала мене
Я була простою дівчинкою з села, яка прагнула вирватися з нього, щоб бути «крутою». Після закінчення школи мої батьки, трохи заробивши грошей, відправили мене вчитися в місто. Я дуже раділа, адже це мрія мого життя. Коли я приїхала до міста і увійшла до університету, в якому мала навчатись, то відразу хотіла стати «своєю», бо це круто. Тебе будуть знати всі круті хлопці, дівчата, які у своєму житті перепробували все. Мені це вдалося, хоч я доклала чимало зусиль для цього. Я стала дуже рідко їздити додому, почала просити більше грошей на мої кишенькові витрати, хоча знала, що їх у батьків немає. Ось так почалося моє студентське життя. Часті відвідини нічних клубів, дискотек, після яких, звісно, я приходила у гуртожиток дуже пізно. Зранку не могла встати на пари. Моє життя непомітно для мене котилося у прірву.
Одного вечора, коли я поверталася з «нічної прогулянки», я побачила що церква, яка була у нас на подвір'ї відчинена. Тоді ніби голос у моїм серці підказував зайти туди. Я зайшла і почула, як священик говорив проповідь на тему любові до Пресвятої Богородиці, яка допомагає в різних життєвих ситуаціях. Після почутої проповіді я вийшла з храму. Дорогою до гуртожитку я роздумувала над словами священика і любов'ю Пресвятої Богородиці до нас.
Цілу ніч я не могла заснути. У моїй голові були різні думки. Під ранок я все ж таки трошки заснула і мені приснився сон, у якому Богородиця хотіла мене взяти під свій покров, а я втікала від неї у темряву. Зранку я пішла до церкви. Це було свято Покрови Пресвятої Богородиці. Вийшовши з церкви, я стала іншою. Мене вже менше тягнуло до світу забав, більше хотіла бути біля Богородиці. Минуло багато часу. Я закінчила навчання, одружилася, забула всі свої мрії про так зване «щасливе життя», а найголовніше – у моєму серці назавжди залишилася БОГОРОДИЦЯ.
poniedziałek, 1 listopada 2010
Zakończono remont elewacji
W ostatnich dniach dobiegły końca prace przy odnowieniu elewacji zewnętrznej cerkwi i dzwonnicy. 25 października 2010 roku przy obecności przedstawicieli Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków oraz przedstawicieli Urzędu Miasta Jarosław odbył się oficjalny odbiór prac remontowych.
piątek, 29 października 2010
Historia Greckokatolickiej Parafii Przemienienia Pańskiego w Jarosławiu
Cerkiew parafialna p.w. Przemienienia Pańskiego
Rys historyczny:
Parafia Przemienienia Pańskiego w Jarosławiu powstała w 1717 r., gdy ówczesne bractwa cerkiewne Przemienienia Pańskiego (Spasa) i Objawienia Pańskiego otrzymały zgodę na wybudowanie w Jarosławiu nowej cerkwi parafialnej pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Prace budowlane trwały stosunkowo długo, a to ze względu na brak odpowiednich funduszy. Dopiero dzięki znacznej sumie pieniędzy podarowanych na ten cel przez burmistrza Jarosławia Eliasza Wapińskiego, udało się zakończyć w 1746 r. Nowa cerkiew została poświęcona przez ówczesnego biskupa przemyskiego Onufrego Szumlańskiego w dniu 17 sierpnia 1747 r. W następnych latach trwały tam jeszcze prace budowlane, m.in. w latach 1749-1751 otynkowano wnętrze cerkwi, w 1753 r. postawiono kopułę, a w 1754 r. ułożono posadzkę. Obok świątyni zbudowano plebanię, budynki gospodarcze oraz murowaną dzwonnicę, na której w 1752 r. znajdowały się cztery dzwony.
W nowej parafialnej cerkwi umieszczona została ikona Matki Boskie, która wcześniej znajdywała się w innej jarosławskiej cerkwi - Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny. Kult ikony Matki Boskiej w Jarosławiu znany był już pod koniec XVII w. Jak twierdzą historycy sztuki ikonę namalowano prawdopodobnie między latami 1630-1640. Z 1722 r. pochodzi informacja o kulcie tego obrazu z opisem licznych wotów. W XVIII wieku była ona co najmniej dwukrotnie przemalowywana i ozdabiana nowymi, licznymi wotami. Jej kult znacznie wzrósł po przeniesieniu do nowej cerkwi parafialnej, toteż doznane od niej łaski i uzdrowienia zaczęto zapisywać do specjalnej księgi. Pierwszym znanym nam odpustem udzielonym wiernym odwiedzającym ikonę jarosławską jest dekret papieża Klemensa XIII z 22 listopada 1760 r. Kolejne odpusty nadał jarosławskiej świątyni papież Klemens XIV (10 maja 1774 r.) oraz jego następca Pius VI (22 sierpnia 1775 r.). Bardzo ważnym dla parafii jarosławskiej był rok 1779, bowiem dnia 8 marca papież Pius VI udzielił dziesięcioletniego odpustu wszystkim wiernym, którzy „modlili się przed ikoną Przenajświętszej Bogurodzicy, w szczególności za dusze cierpiące w czyśćcu". Dzięki staraniom ks. kanonika Cypriana Chotynieckiego odpust ten wznowił i przedłużył 27 lipca 1911 r. papież Pius X.
22 listopada 1779 r. papież Pius VI wydał bullę, w której Stolica Apostolska uznała ikonę Przenajświętszej Marii Panny za cudowną i udzieliła pełnego odpustu.
W 1879 r. z okazji 100-lecia bulli papieża Piusa VI miała miejsce uroczysta koronacja ikony Matki Boskiej Jarosławskiej diademami ufundowanymi przez bp. przemyskiego Jana Stupnickiego. Wówczas też przeprowadzono generalny remont cerkwi, zmieniono poszycie dachu i kopuły na blaszane, przemalowano polichromie i odnowiono dwa boczne ołtarze.
Ponieważ liczba pielgrzymów przybywających do sanktuarium jarosławskiego ciągle wzrastała zaczęto zastanawiać się nad rozbudową jarosławskiej cerkwi. Pierwsze wstępne prace przeprowadził proboszcz ks. kanonik Jan Chotyniecki (1884-1906), przygotowano wówczas kosztorys i projekt przebudowy wykonany przez architekta Mieczysława Dobrzańskiego. Jednakże rozbudową cerkwi zajął się jego syn i następca ks. kanonik Cyprian Chotyniecki (1906-1942). Prace budowlane trwały do 1912 r. Przebudowaną świątynię (jej powierzchnię zwiększono dwukrotnie) poświęcił 27 października 1912 r. biskup przemyski Konstanty Czechowicz. Nową polichromię wykonał, jak się przypuszcza znany ukraiński malarz Mychajło Bojczuk. Równocześnie z przebudową cerkwi, ks. Cyprian Chotyniecki wybudował piętrowy budynek przeznaczony na plebanię, w której znalazło się także miejsce na biuro parafialne, archiwum i bibliotekę. W budynku tym mieszkał w latach 1939-1941 biskup pomocniczy Grzegorz (Hryhorij) Łakota. W wyniku okupacji Polski przez Niemcy i ZSRR w 1939 r. na Sanie powstała granica rozdzielająca diecezję przemyską na dwie części. Jej przekraczanie było bardzo utrudnione, toteż bp Josafat Kocyłowski zdecydował się na utworzenie z części diecezji leżącej po niemieckiej stronie Generalnego Wikariatu. Obowiązki kierowania nową jednostką administracyjną zostały powierzone biskupowi pomocniczemu Grzegorzowi Łakocie. Generalny Wikariat dział od stycznia 1940 r. do lipca 1941 r. W owym czasie wydawano w Jarosławiu „Ярославскі Епархіяльні Відомості" (Jarosławskie Wiadomości Diecezjalne), w których drukowane były rozporządzenia i listy pasterskie biskupa G. Łakoty. Po napaści Niemiec na ZSRR w lipcu 1941 r. bp Łakota powrócił do Przemyśla.
Po zakończeniu II Wojny Światowej w 1945 r. większość ukraińskiej ludności Jarosławia udała się na emigrację lub została deportowana do ZSRR. Parafia greckokatolicka przestała istnieć. W 1945 r. cerkiew została przekazana parafii rzymskokatolickiej. W 1966 r. świątynię zamknięto i przekazano władzom miasta. Część wyposażenia została zabrana z cerkwi i umieszczona w muzeach Przemyśla, Łańcuta i Jarosławia, pozostała w świątyni część uległa zniszczeniu. Ikona Matki Boskiej Jarosławskiej znalazła się w muzeum w Jarosławiu.
Nabożeństwa dla grekokatolików wznowiono w 1965 r. odprawiano je regularnie w kaplicy św. Teresy przy kościele Bożego Ciała w Jarosławiu. Jej parafianami byli także mieszkańcy okolicznych miejscowości, którzy po roku 1956 powrócili w swe ojczyste strony. Pierwszym duszpasterzem odnowionej parafii został ks. Bazyli Czerwinczak (1965-1967). Dojeżdżał on do Jarosławia z Przemyśla podobnie jak jego następcy: o. Melecjusz Biliński OSBM (1968-1970), o. Borys Bałyk OSBM (1970-1989), ks. mitrat Teodor Majkowicz (1989-1990). Pierwszym kapłanem, który na stałe zamieszkał w Jarosławiu był ks. dr Bogdan Prach (1990-1997), kolejnymi duszpasterzami byli: ks. Juliusz Krawiecki (1997), ks. Vasile Stoica od 25 maja 2001 r.
W 1982 r. wierni rozpoczęli starania o zwrot cerkwi, dzięki wsparciu ks. Bronisława Fila zakończyły się one 7 kwietnia 1987 r. pełnym przejęciem budynku świątyni wraz z przyległym terenem. Pierwsze nabożeństwo w zdewastowanej świątyni odprawili 7 czerwca 1987 r. ks. mitrat Teodor Majkowicz i ks. Borys Bałyk OSBM. W 1988 r. w świątyni jarosławskiej uroczyście obchodzono 1000-lecie Chrztu Ukrainy, uroczyste nabożeństwo odprawił ówczesny wikariusz generalny ks. mitrat Jan Martyniak. Z tej okazji na ścianie cerkwi umieszczono pamiątkowa tablicę, a przez świątynią ustawiono krzyż misyjny.
W latach 1987-1989 w świątyni przeprowadzono intensywne prace remontowe: wzmocniono mury, odnowiono fasadę, wzmocniono konstrukcję dachu i kopuły, które następnie pokryto miedzianą blachą. W latach 1990-1993 w całej świątyni odnowiono polichromię, ułożono nowe posadzki, a cały teren wokół cerkwi ogrodzono. Odnowioną świątynie poświęcił ks. biskup Jan Martyniak przy współudziale ks. bp. Stefana Moskwy. Podczas tej uroczystości wyświęcono dwóch diakonów zaś cerkiew w Jarosławiu podniesiono do rangi kontr-katedry. Remont świątyni przeprowadzono dzięki finansowemu wsparciu grekokatolików z Polski i z zagranicy. Szczególny wkład wnieśli członkowie Towarzystwa „Jarokza" z Chicago w USA, utworzonego na emigracji przez byłych mieszkańców Jarosławia oraz okolic. Dzięki ich wsparciu finansowemu udało się zakończyć prace remontowe i odkupić budynek dawnej plebani.
Znaczącym świętem dla parafii w Jarosławiu był Światowy Zjazd Jarosławian, który odbył się w Jarosławiu w dniach 16-19 sierpnia 1992 r. Na zakończenie zjazdu ks. biskup Jan Martyniak i ks. bp Michael Hrynchyshyn, Apostolski Egzarcha we Francji, krajach Beneluksu i w Szwajcarii, przed ikoną „Drzwi Miłosierdzia" uroczyście zawierzyli Kościół Greckokatolicki i jego wiernych Matce Boskiej. W 1993 r. zamontowano w cerkwi ikonostas, a 21 września 1993 r. miało miejsce uroczyste poświęcenie w pełni odnowionej świątyni, a aktu tego dokonał ks. bp Jan Martyniak przy współudziale ks. bp. Pawła Wasyłyka z Kołomyi i setek wiernych. Kolejny zjazd odbył się w 1997 r.
Jednak szczególnym świętem dla wszystkich grekokatolików w Polsce była koronacja ikony Matki Boskiej Jarosławskiej. Starania o jej koronacje rozpoczął jeszcze w okresie międzywojennym bp przemyski Josafat Kocyłowski. Jednakże wojna i późniejsza deportacja ludności ukraińskiej oraz całkowite zniszczenie struktur Kościoła Greckokatolickiego w Polsce przerwały ten proces. Wznowił go w 1993 r. biskup Jan Martyniak. Jego starania zakończyły się sukcesem, decyzję o koronacji ikony jarosławskiej podjął Ojciec Święty Jan Paweł II w 1996 r. Uroczystości koronacyjne odbyły się w dniach 16-18 sierpnia 1996 r. Pierwsza Msza Pontyfikalna odprawiona została 16 sierpnia w jarosławskiej cerkwi, natomiast Msza Pontyfikalna wraz z koronacją ikony odbyła się 18 sierpnia na Rynku w Jarosławiu. W imieniu Ojca Świętego Jana Pawła II przewodniczył jej legat papieża Jana Pawła II, Achille Silvestrini przy współudziale ks. metropolity Jana Martyniaka. Na uroczystość tą przybyło kilka tysięcy wiernych z Polski i z zagranicy.
W 2000 r. parafia uroczyście obchodziła Jubileusz Chrześcijaństwa. W 2006 r. z okazji 10-lecia koronacji ikony Matki Boskiej Jarosławskiej „Drzwi Miłosierdzia " z prelekcją wystąpił ks. dr Jan Muzyczka z Rzymu.
Rys historyczny:
Parafia Przemienienia Pańskiego w Jarosławiu powstała w 1717 r., gdy ówczesne bractwa cerkiewne Przemienienia Pańskiego (Spasa) i Objawienia Pańskiego otrzymały zgodę na wybudowanie w Jarosławiu nowej cerkwi parafialnej pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Prace budowlane trwały stosunkowo długo, a to ze względu na brak odpowiednich funduszy. Dopiero dzięki znacznej sumie pieniędzy podarowanych na ten cel przez burmistrza Jarosławia Eliasza Wapińskiego, udało się zakończyć w 1746 r. Nowa cerkiew została poświęcona przez ówczesnego biskupa przemyskiego Onufrego Szumlańskiego w dniu 17 sierpnia 1747 r. W następnych latach trwały tam jeszcze prace budowlane, m.in. w latach 1749-1751 otynkowano wnętrze cerkwi, w 1753 r. postawiono kopułę, a w 1754 r. ułożono posadzkę. Obok świątyni zbudowano plebanię, budynki gospodarcze oraz murowaną dzwonnicę, na której w 1752 r. znajdowały się cztery dzwony.
W nowej parafialnej cerkwi umieszczona została ikona Matki Boskie, która wcześniej znajdywała się w innej jarosławskiej cerkwi - Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny. Kult ikony Matki Boskiej w Jarosławiu znany był już pod koniec XVII w. Jak twierdzą historycy sztuki ikonę namalowano prawdopodobnie między latami 1630-1640. Z 1722 r. pochodzi informacja o kulcie tego obrazu z opisem licznych wotów. W XVIII wieku była ona co najmniej dwukrotnie przemalowywana i ozdabiana nowymi, licznymi wotami. Jej kult znacznie wzrósł po przeniesieniu do nowej cerkwi parafialnej, toteż doznane od niej łaski i uzdrowienia zaczęto zapisywać do specjalnej księgi. Pierwszym znanym nam odpustem udzielonym wiernym odwiedzającym ikonę jarosławską jest dekret papieża Klemensa XIII z 22 listopada 1760 r. Kolejne odpusty nadał jarosławskiej świątyni papież Klemens XIV (10 maja 1774 r.) oraz jego następca Pius VI (22 sierpnia 1775 r.). Bardzo ważnym dla parafii jarosławskiej był rok 1779, bowiem dnia 8 marca papież Pius VI udzielił dziesięcioletniego odpustu wszystkim wiernym, którzy „modlili się przed ikoną Przenajświętszej Bogurodzicy, w szczególności za dusze cierpiące w czyśćcu". Dzięki staraniom ks. kanonika Cypriana Chotynieckiego odpust ten wznowił i przedłużył 27 lipca 1911 r. papież Pius X.
22 listopada 1779 r. papież Pius VI wydał bullę, w której Stolica Apostolska uznała ikonę Przenajświętszej Marii Panny za cudowną i udzieliła pełnego odpustu.
W 1879 r. z okazji 100-lecia bulli papieża Piusa VI miała miejsce uroczysta koronacja ikony Matki Boskiej Jarosławskiej diademami ufundowanymi przez bp. przemyskiego Jana Stupnickiego. Wówczas też przeprowadzono generalny remont cerkwi, zmieniono poszycie dachu i kopuły na blaszane, przemalowano polichromie i odnowiono dwa boczne ołtarze.
Ponieważ liczba pielgrzymów przybywających do sanktuarium jarosławskiego ciągle wzrastała zaczęto zastanawiać się nad rozbudową jarosławskiej cerkwi. Pierwsze wstępne prace przeprowadził proboszcz ks. kanonik Jan Chotyniecki (1884-1906), przygotowano wówczas kosztorys i projekt przebudowy wykonany przez architekta Mieczysława Dobrzańskiego. Jednakże rozbudową cerkwi zajął się jego syn i następca ks. kanonik Cyprian Chotyniecki (1906-1942). Prace budowlane trwały do 1912 r. Przebudowaną świątynię (jej powierzchnię zwiększono dwukrotnie) poświęcił 27 października 1912 r. biskup przemyski Konstanty Czechowicz. Nową polichromię wykonał, jak się przypuszcza znany ukraiński malarz Mychajło Bojczuk. Równocześnie z przebudową cerkwi, ks. Cyprian Chotyniecki wybudował piętrowy budynek przeznaczony na plebanię, w której znalazło się także miejsce na biuro parafialne, archiwum i bibliotekę. W budynku tym mieszkał w latach 1939-1941 biskup pomocniczy Grzegorz (Hryhorij) Łakota. W wyniku okupacji Polski przez Niemcy i ZSRR w 1939 r. na Sanie powstała granica rozdzielająca diecezję przemyską na dwie części. Jej przekraczanie było bardzo utrudnione, toteż bp Josafat Kocyłowski zdecydował się na utworzenie z części diecezji leżącej po niemieckiej stronie Generalnego Wikariatu. Obowiązki kierowania nową jednostką administracyjną zostały powierzone biskupowi pomocniczemu Grzegorzowi Łakocie. Generalny Wikariat dział od stycznia 1940 r. do lipca 1941 r. W owym czasie wydawano w Jarosławiu „Ярославскі Епархіяльні Відомості" (Jarosławskie Wiadomości Diecezjalne), w których drukowane były rozporządzenia i listy pasterskie biskupa G. Łakoty. Po napaści Niemiec na ZSRR w lipcu 1941 r. bp Łakota powrócił do Przemyśla.
Po zakończeniu II Wojny Światowej w 1945 r. większość ukraińskiej ludności Jarosławia udała się na emigrację lub została deportowana do ZSRR. Parafia greckokatolicka przestała istnieć. W 1945 r. cerkiew została przekazana parafii rzymskokatolickiej. W 1966 r. świątynię zamknięto i przekazano władzom miasta. Część wyposażenia została zabrana z cerkwi i umieszczona w muzeach Przemyśla, Łańcuta i Jarosławia, pozostała w świątyni część uległa zniszczeniu. Ikona Matki Boskiej Jarosławskiej znalazła się w muzeum w Jarosławiu.
Nabożeństwa dla grekokatolików wznowiono w 1965 r. odprawiano je regularnie w kaplicy św. Teresy przy kościele Bożego Ciała w Jarosławiu. Jej parafianami byli także mieszkańcy okolicznych miejscowości, którzy po roku 1956 powrócili w swe ojczyste strony. Pierwszym duszpasterzem odnowionej parafii został ks. Bazyli Czerwinczak (1965-1967). Dojeżdżał on do Jarosławia z Przemyśla podobnie jak jego następcy: o. Melecjusz Biliński OSBM (1968-1970), o. Borys Bałyk OSBM (1970-1989), ks. mitrat Teodor Majkowicz (1989-1990). Pierwszym kapłanem, który na stałe zamieszkał w Jarosławiu był ks. dr Bogdan Prach (1990-1997), kolejnymi duszpasterzami byli: ks. Juliusz Krawiecki (1997), ks. Vasile Stoica od 25 maja 2001 r.
W 1982 r. wierni rozpoczęli starania o zwrot cerkwi, dzięki wsparciu ks. Bronisława Fila zakończyły się one 7 kwietnia 1987 r. pełnym przejęciem budynku świątyni wraz z przyległym terenem. Pierwsze nabożeństwo w zdewastowanej świątyni odprawili 7 czerwca 1987 r. ks. mitrat Teodor Majkowicz i ks. Borys Bałyk OSBM. W 1988 r. w świątyni jarosławskiej uroczyście obchodzono 1000-lecie Chrztu Ukrainy, uroczyste nabożeństwo odprawił ówczesny wikariusz generalny ks. mitrat Jan Martyniak. Z tej okazji na ścianie cerkwi umieszczono pamiątkowa tablicę, a przez świątynią ustawiono krzyż misyjny.
W latach 1987-1989 w świątyni przeprowadzono intensywne prace remontowe: wzmocniono mury, odnowiono fasadę, wzmocniono konstrukcję dachu i kopuły, które następnie pokryto miedzianą blachą. W latach 1990-1993 w całej świątyni odnowiono polichromię, ułożono nowe posadzki, a cały teren wokół cerkwi ogrodzono. Odnowioną świątynie poświęcił ks. biskup Jan Martyniak przy współudziale ks. bp. Stefana Moskwy. Podczas tej uroczystości wyświęcono dwóch diakonów zaś cerkiew w Jarosławiu podniesiono do rangi kontr-katedry. Remont świątyni przeprowadzono dzięki finansowemu wsparciu grekokatolików z Polski i z zagranicy. Szczególny wkład wnieśli członkowie Towarzystwa „Jarokza" z Chicago w USA, utworzonego na emigracji przez byłych mieszkańców Jarosławia oraz okolic. Dzięki ich wsparciu finansowemu udało się zakończyć prace remontowe i odkupić budynek dawnej plebani.
Znaczącym świętem dla parafii w Jarosławiu był Światowy Zjazd Jarosławian, który odbył się w Jarosławiu w dniach 16-19 sierpnia 1992 r. Na zakończenie zjazdu ks. biskup Jan Martyniak i ks. bp Michael Hrynchyshyn, Apostolski Egzarcha we Francji, krajach Beneluksu i w Szwajcarii, przed ikoną „Drzwi Miłosierdzia" uroczyście zawierzyli Kościół Greckokatolicki i jego wiernych Matce Boskiej. W 1993 r. zamontowano w cerkwi ikonostas, a 21 września 1993 r. miało miejsce uroczyste poświęcenie w pełni odnowionej świątyni, a aktu tego dokonał ks. bp Jan Martyniak przy współudziale ks. bp. Pawła Wasyłyka z Kołomyi i setek wiernych. Kolejny zjazd odbył się w 1997 r.
Jednak szczególnym świętem dla wszystkich grekokatolików w Polsce była koronacja ikony Matki Boskiej Jarosławskiej. Starania o jej koronacje rozpoczął jeszcze w okresie międzywojennym bp przemyski Josafat Kocyłowski. Jednakże wojna i późniejsza deportacja ludności ukraińskiej oraz całkowite zniszczenie struktur Kościoła Greckokatolickiego w Polsce przerwały ten proces. Wznowił go w 1993 r. biskup Jan Martyniak. Jego starania zakończyły się sukcesem, decyzję o koronacji ikony jarosławskiej podjął Ojciec Święty Jan Paweł II w 1996 r. Uroczystości koronacyjne odbyły się w dniach 16-18 sierpnia 1996 r. Pierwsza Msza Pontyfikalna odprawiona została 16 sierpnia w jarosławskiej cerkwi, natomiast Msza Pontyfikalna wraz z koronacją ikony odbyła się 18 sierpnia na Rynku w Jarosławiu. W imieniu Ojca Świętego Jana Pawła II przewodniczył jej legat papieża Jana Pawła II, Achille Silvestrini przy współudziale ks. metropolity Jana Martyniaka. Na uroczystość tą przybyło kilka tysięcy wiernych z Polski i z zagranicy.
W 2000 r. parafia uroczyście obchodziła Jubileusz Chrześcijaństwa. W 2006 r. z okazji 10-lecia koronacji ikony Matki Boskiej Jarosławskiej „Drzwi Miłosierdzia " z prelekcją wystąpił ks. dr Jan Muzyczka z Rzymu.
Владика Тарас Сеньків коронував Тучнянську чудотворну ікону
«Сьогодні справді винятковий день, сонячний і світлий... Нині, оновлена та обласкана любов’ю наших сердець, відновлена через пожертву, але передусім оновлена нашою вірою, об’являється чудотворна ікона Богородиці Тучнянської в цьому храмі, аби знову засвідчити ту велику правду, котру Пречиста Діва Марія в багатьох чудотворних місцях засвідчує людському родові – Господь близько кожного з нас».
Так Владика Тарас Сеньків, Апостольський Адміністратор Стрийської єпархії УГКЦ, ознаменував день 24 жовтня 2010 року – день, коли у церкві Благовіщення Пресвятої Діви Марії с. Тучне Перемишлянського району на Львівщині було короновано Тучнянську чудотворну ікону Пресвятої Богородиці.
Урочистість розпочалось після святкової Утрені, коли чисельно присутні вірні, на чолі з о. Андрієм Соколовським, адміністратором храму, зустріли Архиєрея. Відтак Владика очолив Чин благословення ікони після її реставрації і відновлення авторського малярства.
Опісля, вже перед коронованою святинею, Апостольський Адміністратор, у співслужінні з о. Ігором Барбуляком, деканом Перемишлянським, о. Василем Гопеєм, о. Богданом Тимчишиним, о. Андрієм Соколовським та о. Іваном Соколовським (Тернопільсько-Зборівська єпархія, Дережанський деканат), та під молитовний супровід хору «Аксіос» храму Архистратига Михаїла м. Львів, очолив Божественну Літургію.Під час проповіді Владика Тарас закликав присутніх «стати добрим початком для майбутнього українського народу. Тоді Пречиста Діва Марія буде тішитися з нас – своїх дітей – не лише тому, що будемо час від часу звертати до неї свій погляд. Але через те, що її прославою буде наше щоденне життя, наші маленькі добрі діла, наша вірність своїм християнським обов’язкам. І особливо, коли найбільшою короною, найкращим віночком, котрим ми будем прикрашати її святі місця і образи, стане віночок наших християнських родин...»
Велика дяка ієромонахам Студійського уставу: о. Йосафатові (Войтеку), о. Рафаїлові (Стронціцькому) та о. Власію (Оленину), які впродовж Служби Божої уділяли Тайну Сповіді.
Історична довідка:
24 жовтня 2010 року відбулась віднова коронації Тучнянської чудотворної ікони Пресвятої Богородиці. Коли саме ця святиня була коронована вперше невідомо. Однак з історичних відомостей, датованих 1761 роком, дізнаємось про те, що на той час ікона вже мала корони.
Рівно ж немає достовірних свідчень про особу, котра її коронувала. Однак правдоподібно це міг бути Атаназій або Лев Шептицький.
Останнього разу подія відновлення коронації відбулась під час душпастирювання на парафії о. Амброзія Рибака в 1892-1910 роках.
Прес-служба Стрийської єпархії УГКЦ
czwartek, 28 października 2010
WITAMY SERDECZNIE
Witamy wszystkich bardzo serdecznie na blogu Sanktuarium Maryjnego w Jarosławiu. Idea powstania tego bloga zrodziła się kilka dni temu, przy okazji rozmów o przepływie informacji. O ile Jarosławska parafia jest nieliczną wspólnotą i trudno byłoby zaangażować się komuś w tworzenie profesjonalnej strony internetowej, to pomysł bloga stał się osiągalny. Postaram się umieszczać informacje z życia parafii jak najczęściej. Także wszelki informacje dotyczące odwiedzin Jarosławskiej Świątyni, oraz Cudotwornego Obrazu Matki Bożej Bramy Miłosierdzia. Postaram się także o jak najszybsze dopełnienie wszelkich brakujących informacji, które powinny się znaleźć na tym blogu, historia, adres korespondencyjny, telefon do proboszcza.Na dobry początek umieszczam kilka informacji o wydarzeniach, które już miały miejsce w Jarosławskim Sanktuarium.
Admin
Remont Jarosławskiego Soboru
Rozpoczęły się prace przy elewacji zewnętrznej cerkwi i dzwonnicy w Jarosławiu. Wstępna data ukończenia prac zaplanowana jest na koniec sierpnia 2010 roku. Koszt remontu szacowany jest na sumę 250 tyś. złotych. Parafia prosi o modlitwę w intencji pomyślnego przebiegu i zakończenia prac remontowych. W zakres prac wchodzi wymiana tynków zewnętrznych cerkwi i malowanie.
Poświęcenie ołtarza Serca Jezusowego w Jarosławiu
Uroczystości uświetnił koncert reprezentacyjnego Chóru miasta Jarosławia. Wszystkim darczyńcom, którzy wsparli finansowo odnowienie ołtarza gorące Bóg zapłać.
Ks. Bogdan Kruba
FOTO
MATURZYŚCI Z PRZEMYŚLA W JAROSŁAWIU
W słowie skierowanym do pątników, ks. Paweł mówił o odwadze i zaangażowaniu w odpowiednim przygotowaniu do egzaminu maturalnego. Także o strachu, który nie zawsze jest pomocny, ale którego nie należy się bać. "Strach jest rzeczą normalną, więc gdy wejdziecie do sali egzaminacyjnej, będziecie się bać, ale nie pozwólcie aby ten strach was paraliżował. Polecajcie Matce Bożej dni matury, aby ona wypraszała wam darów Ducha Św., który jest w stanie ze strachu uczynić siłę."
Po wspólnej modlitwie, słowo do młodzieży skierował ks. Bogdan, który niegdyś był ich katechetą.
ФОТО
Stabryn Justyna
Z KOLĘDĄ U MATKI BOŻEJ W JAROSŁAWSKIEJ CERKWI
W greckokatolickiej parafii w Jarosławiu p.w. Przemienienia Pańskiego, drugiego lutego w sobotę, odbył się wieczór kolęd w wykonaniu Reprezentacyjnego Chóru Jarosławskiego pod kierownictwem p. Andrzeja Jakubowskiego oraz żeńskiego chóru "Namysto" pod kierownictwem p. Olgi Popowicz. W jarosławskiej cerkwi na koncercie zgromadziło się około 200 osób. Organizatorem wieczoru kolęd był ks. Bogdan Kruba - proboszcz jarosławskiej parafii i Sanktuarium Maryjnego, w którym znajduje się cudowna ikona "Brama Miłosierdzia" koronowana w 1996 roku papieskimi koronami. Na koncercie polskich i ukraińskich kolęd obecny był Metropolita Przemysko-Warszawski arcybiskup Jan Martyniak.FOTOREPORTAŻ
ks. Bogdan Stepan
PAPIESKI JUBILEUSZ W JAROSŁAWSKIM SOBORZE
Ярославський Преображенський Собор запрошує на головні святкування Папського Бреве з 1779 року.
Саме у 2009 році відзначаємо 230 річницю коли Апостольська Столиця визнала Ярославську Ікону Божої Матері - чудотворною.
У вівторок, 8 вересня, (день відпусту назначений Папою Пієм VI) у Ярославі усі відзначатимемо цей Марійний Ювілей.
Порядок святкувань:
10.30 - Марійна процесія з Ярославської Колегіяти (римо-католицька парафія, в якій наші вірні молилися в час знищення нашого храму)
11.00 - Свята Літургія для римо-католиків нашого міста (править о.Марян Бохо - парох Колегіяти)
15.00 - Акафіст до Богородиці
16.00 - Молебень до Богородиці
17.00 - Архиєрейська Літургія (очолить наш Митрополит Кир Іван Мартиняк)
19.30 - святковий концерт
21.00 - Молитва до Богородиці та заслонення Чудотворної Ікони
Запрошуємо до Ярославської Божої Матері, щоб виспівати Їй свою вдячність за опіку над нашою Церквою і народом.
Саме у 2009 році відзначаємо 230 річницю коли Апостольська Столиця визнала Ярославську Ікону Божої Матері - чудотворною.
У вівторок, 8 вересня, (день відпусту назначений Папою Пієм VI) у Ярославі усі відзначатимемо цей Марійний Ювілей.
Порядок святкувань:
10.30 - Марійна процесія з Ярославської Колегіяти (римо-католицька парафія, в якій наші вірні молилися в час знищення нашого храму)
11.00 - Свята Літургія для римо-католиків нашого міста (править о.Марян Бохо - парох Колегіяти)
15.00 - Акафіст до Богородиці
16.00 - Молебень до Богородиці
17.00 - Архиєрейська Літургія (очолить наш Митрополит Кир Іван Мартиняк)
19.30 - святковий концерт
21.00 - Молитва до Богородиці та заслонення Чудотворної Ікони
Запрошуємо до Ярославської Божої Матері, щоб виспівати Їй свою вдячність за опіку над нашою Церквою і народом.
Subskrybuj:
Posty (Atom)